Il Piccolo Principe in Sassarese - Capitolo IV

Aggiu imparaddu una sigunda cosa assai impulthanti:

Lu bianeta da undí vinia lu prinzipittu era appena piú mannu di una casa!


No mi fazia marabiglia. Sabbia bé chi no v’erani solu bianeti manni cument'é la Terra, Giobi, Marthi, Vennari, a cá é isthaddu daddu un nommu, ma v’erani puru chiddi zentinaia d’asthri chi só cussí minori a gantu s’arridescini a vidé cu lu taraschòpiu . Candu un’asthrònumu n’ischubieggia unu, li dazzi cument'é nommu un nummaru. Lu pó ciammá poni: <<Astheroidi 3251>>


V’aggiu prufondi rasgioni di credí chi lu bianeta da undí vinia lu prinzipittu fussia isthaddu l’astheroidi B 612. Chisthu astheroidi é isthaddu figgiuraddu pá la primma voltha da un taraschòpiu, i lu 1909, da un’asthrònumu di la Turchia



Avia tandu fattu una dimusthrazioni manna di la iscubertha i lu Congresso Internazionari d’Asthrònumia. Ma nisciunu l’abia crididdu acchí abia innantu lu costhummu chi trattani inchibi in Turchia! La jenti manna é di gussí.



A biádda chi, pá bona sorthi di l’astheroidi B 612, lu dittadóri di la Turchia abía porthu pá leggi chi la jenti soia, o si visthía a la moda Europea, o l'abía cundannáddi a la foscha. L’asthrònumu ha turraddu a prisintá la ischubértha i lu 1920, tirintinu in visthimenta. E cussí tutti l’hani cridíddu
Si v’aggiu dittu tuttu chisthu innanta l’astheroidi B 612 e si v’aggiu annuiáddu cu li nummari, é pá cuippa di la jenti manna. A la jenti manna biazzi fabiddá di nummari. Candu li fabiddeddi di un amiggu nobu, eddi no dummándaràni mai l’essenziari. No vi dummándaràni mai: <<Cument’é lu sonu di la só bozi? Cá giogghi li biazzini di piú? Collezioneggia barabàtturi?>> eddi vi dummándaràni: <<Canti anni v’ha? Canti fraddeddi v’ha? Cantu pesa? Cantu piglia babbu soiu?>> tandu li parará di cunniscillu.
Si voi diddi a la jenti manna: <<Aggiu visthu una bedda casa di mattóni in curori di la rosa, li gerani i li baschoni e li curumbi i la cabbisthùria>> eddi, la casa, no arridescini ad immagginassíra. Tocca dilli: <<Aggiu vilthu una casa da zentu miria franchi.>> Tantu dizzarani: <<Beddaredda!>>.


Cussí si voi li diddi: <<la proba chi lu prinzipittu é isisthíddu avveru, é chi era diriziósu, chi ridía e chi vuría una peggura. Candu unu vó una peggura, é la proba chi unu isisthi! No? >> bé eddi fazzaráni d’ippaddi e vi trattarani cument’é un piccinneddu. Ma si voi li diddi: <<Lu bianeta da undí vinía lu prinzipittu era l’astheroidi B 612>> tandu si cunvínzini subbiddu e vi lassarani in pazi cu l’asthri dummandi. Eddi só fatti di gussí. No v’é lu tantu d’affuttassi. Li piccinnéddi hani sempri di pardhunà li manni.


Ma noi sí, noi la cumprindímmu la vídda, noi z’innaffuttímmu di lí nummari! Mi sarísthia biazzúddu ischuminzá chistha fòra cument'é una fòra di faddi. Mi sarísthia biazzúddu dí:


<<V’era un tempu chi lu prinzipittu istházzia in un bianeta piú mannu d’eddu, e chi vuría un amiggu…>> Pa lí chi cumprendini la vidda, sarísthia isthaddu assai piú veru.


Chisthu pá gosa, no mi biazzi chi si leggìa lu libru meu cussí tantu pá liggíllu. 

Eu probu un duróri mannu a bugganni a pizu chisthi ammenti. 
Só passaddi sei anni da gandu l’amiggu meu sinn’é andáddu cu la só peggura. Eu soggu zirchéndi di d'ischribìllu pá no dimintigaminni. Tristhu che la mara dì é dimintiggassi di un’amiggu. Tutti abemmu auddu un’amiggu. Ed eu possu divintá cument'é la jenti manna chi no s’intaressa di nudda chi no siani nummari. 

Pá chisthu é chi aggiu cumparaddu una cascittedda di curori e di làpisi. No é fazziri, a l’eddai mea, punissi a disigná, si no s’é mai prubaddu a disigná asthru gh'é curori boa da fora e curori boa da drentu, cand’eri un piccinneddu di sei anni! Mi daraggiu cumbatta, pá disigná li disegni piú affacc’a pari chi possu a lu chi é. Ma no soggu pá nudda siguru d’arridiscivvi. Pá un disegnu chi é pintellintu, vinn’é un’asthru chi no v’é mancu affaccu. Ibbagliu un poggareddu la pezzaddura. Inogghi lu prinzipittu é troppu mannu. Inchibi é troppu minori. Azardhu finze lu curori di lu visthiri. Tandu andu a paimmu, mi la tentu, in casché modu. M’ibbagliaraggiu in casche pezzaréddu piú impurthanti. Ma m’avareddi a pirdhuná. L’amiggu meu no mi dazía mai ippiegazioni. Magarri pinsaba ch’eu era cument’é eddu. Eu, pá malasórthi, no pudia vidé pegguri a drent’alí cascetti. Eu soggu un poggaréddu cument’é la jenti manna. Saraggiu invicciendi.



Capitolo V

Vuoi la copia cartacea completa? Contattaci richiedendo gratis il simpatico certificato di sassarese


Ti Piace? Condividilo con i tuoi amici su facebook Condividi